Spis treści
Nie ulega wątpliwości, że język angielski jest najpopularniejszym językiem obcym. Posługuje się nim blisko 360 milionów ludzi na całym świecie. Ponadto angielski jest językiem urzędowym w ponad pięćdziesięciu krajach. Na przestrzeni lat wyodrębniły się różne odmiany angielskiego. Do najbardziej znanych należą: amerykański angielski (American English) i angielski brytyjski (British English). Choć angielski jest głównym językiem zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i USA, rodowici mieszkańcy tych państw bardzo często nie są w stanie się porozumieć. Utrudniona komunikacja wynika przede wszystkim ze znaczących różnic, jakie zachodzą między tymi dwiema odmianami angielszczyzny.
Czym więc różnią się od siebie brytyjski i amerykański angielski? Czym amerykański angielski różni się od brytyjskiego? Co jeszcze warto wiedzieć w temacie język brytyjski vs amerykański? W tym artykule omawiamy podstawowe różnice pomiędzy tymi dwoma odmianami języka i kontekst historyczny. Zapraszamy do lektury!
Różnice między językiem angielskim brytyjskim a amerykańskim mają swoje korzenie w historii kolonizacji Ameryki Północnej przez Brytyjczyków w XVII wieku. W ciągu następnych wieków język angielski ewoluował w różnych kierunkach w zależności od geograficznego i kulturowego kontekstu.
Podczas gdy Brytyjczycy utrzymywali kontakt z Europą, gdzie język francuski i niemiecki miał duży wpływ, język amerykański angielski rozwijał się w izolacji od Europy. Skutkowało to powstawaniem zapożyczeń z innych języków (w angielskim brytyjskim), jednakże język amerykański nie pozostał dłużny. Wpływ na ten język miały także grupy imigrantów, w tym Niemcy, Włosi, Skandynawowie i Polacy, którzy przyczynili się do wprowadzenia wielu nowych słów i zwrotów.
Inne czynniki, takie jak różnice kulturowe, polityczne i socjoekonomiczne między Wielką Brytanią a Stanami Zjednoczonymi, wpłynęły również na ewolucję języka angielskiego w tych dwóch krajach.
Dlatego też, choć brytyjski i amerykański angielski są wciąż wzajemnie zrozumiałe, mają pewne odrębne cechy, takie jak różnice w pisowni, wymowie, słownictwie, gramatyce i stylu.
Tym, co odróżnia amerykański angielski od brytyjskiego, jest przede wszystkim wymowa. Słysząc wypowiedzi mieszkańców tych dwóch państw, już w pierwszej chwili możemy wychwycić spore różnice pomiędzy tymi dwoma odmianami. Brytyjski angielski brzmi zdecydowanie bardziej melodyjnie.
Należy również dodać, że mieszkańcy Wielkiej Brytanii nie wymawiają litery “r”, jeśli występuje ona w środku lub na końcu wyrazu. Przez to akcent brytyjski cechuje się przeciąganiem poprzedzającej "r" samogłoski. W odmianie amerykańskiej "r" wypowiadane jest normalnie. Co więcej, nie następuje charakterystyczne przeciąganie samogłosek. Nie da się ukryć, iż mowa amerykański angielski jest zdecydowanie bliższy Polakom - głównie z tego względu, że jest prostszy w wymowie.
Warto dodać, że Amerykanie mają tendencję do skracania niektórych wyrazów. Przykładowo, pomijanie wydłużonych w brytyjskiej wymowie dźwięków możemy zauważyć w słowach "new" lub "tune", które w amerykańskim angielskim brzmią bardziej jak "nu" i "tun" niż "nju" czy "tjun". Trzeba przyznać, że angielski brytyjski jest zdecydowanie bardziej kolorowy i dźwięczny. Dodatkowo amerykański angielski i brytyjski angielski cechują się wieloma akcentami używanymi w różnych lokalizacjach, zauważalne są także rozbieżności w słownictwie. Zatem np. wymowa brytyjska może jednak różnie brzmieć w poszczególnych obszarach kraju.
Język angielski brytyjski i amerykański angielski różnią się od siebie pod wieloma względami, nie tylko wymową, ale i słownictwem. Każde brytyjskie słówko posiada swój amerykański odpowiednik i odwrotnie. Warto dodać, że niektóre wyrazy nie mają żadnej cechy wspólnej - brzmią całkowicie inaczej. Oto kilka przykładowych słów w obydwu odmianach angielskiego, które warto zapamiętać:
Polish | British English | American English |
---|---|---|
apteka | pharmacy | drug store |
ciastko | biscuit | cookie |
cukierki | sweets | candies |
film | film | movie |
wakacje | holiday | vacation |
buty sportowe | trainers | sneakers |
jesień | autumn | fall |
frytki | chips | French fries |
sklep | shop | store |
spodnie | trousers | pants |
skrzynka na listy | postbox | mailbox |
benzyna | petrol | gas |
piłka nożna | football | soccer |
metro | underground | subway |
winda | lift | elevator |
bilet jednorazowy | single ticket | one-way ticket |
mieszkanie | flat | apartment |
parking | car park | parking lot |
ciężarówka | lorry | truck |
kosz na śmieci | dustbin / rubbish bin | garbage can |
komoda | chest of drawers | dresser |
ścierka do naczyć | tea towel | dish towel |
śmieciarz | dustman | garbage collector |
Różnice między brytyjskim angielskim a amerykańskim angielskim występują również w pisowni, a szczególnie w końcówkach niektórych słów. Podczas rozmowy trudno to wychwycić, dlatego warto wiedzieć, jakie słowa zapiszemy inaczej. W angielskim brytyjskim spotkamy się z członem "-our", zaś w amerykańskim "o" jest pomijane, tak więc zostaje samo "-or". Możemy to dostrzec w wyrazach takich jak "colour" (BrE) i "color" (AmE), czy "favourite" (BrE) i "favorite" (AmE). Odmiennie zapiszemy też wyrazy kończące się na "-gue/-g" i "-que/ck". Przykładem jest np. dialogue/dialog czy cheque/check. Ponadto w niektórych słowach litery w wersji amerykańskiej nie są dublowane, np. jewellery/jewelery czy chilli/chili.
Kolejna różnica, jaka występuje między amerykańskim angielskim a brytyjskim, widoczna jest w gramatyce. Wprawdzie rozbieżność pomiędzy tymi dwiema odmianami języka angielskiego w żadnym stopniu nie wpływa na komunikację, ale może mieć wpływ na utrudnienie nauki angielskiego. Amerykanie rzadziej używają czasu Present Perfect.
Duża różnica między amerykańskim angielskim a brytyjskim angielskim występuje również w czasownikach nieregularnych. Przykładem jest np. burn - burnt (BrE) i burned (AmE). Kolejną kwestią jest wyrażenie "have got" . W brytyjskim angielskim ta forma uchodzi za nieoficjalną. Co ciekawe, Amerykanie częściej korzystają z formy bez "got". Wyraźną różnicę zauważymy jeszcze w przyimkach. W odmianie brytyjskiej języka angielskiego powiemy ,,at the weekend" , a w amerykańskiej odmianie języka angielskiego zastosujemy przyimek ,,on the weekend", albo ,,in the team"/ ,,on the team." Co ciekawe Brytyjczycy kładą większy nacisk na poprawność gramatyczną.
Język angielski jest najbardziej uniwersalnym językiem na świecie. Znajomość tego języka umożliwia nawiązywanie kontaktów międzynarodowych, a co za tym idzie - podróżowanie, zdobycie wymarzonej pracy czy rozwój kariery na całym świecie. Na przestrzeni lat wykształciło się kilka odmian angielszczyzny, charakterystycznych dla konkretnych państw. Na szczególną uwagę zasługują odmiana amerykańska i brytyjska, które mimo wielu podobieństw, cechuje sporo różnic.
Pierwszą różnicę między brytyjskim i amerykańskim angielskim zauważamy w wymowie (akcent amerykański i brytyjski). Brytyjczycy prawie nigdy nie wymawiają spółgłoski “r”. Natomiast w amerykańskiej odmianie angielskiego jest nieco inaczej. Występują równie istotne różnice w słownictwie. Niektóre słowa brzmią całkowicie inaczej, choć mają takie samo znaczenie. Trzeba też zwrócić uwagę na pisownię i gramatykę.
Choć zarówno Amerykanie, jak i Brytyjczycy posługują się językiem angielskim, różnice między amerykańską a brytyjską odmianą tego języka mogą czasami prowadzić do nieporozumień - zwłaszcza jeśli chodzi o znaczenie wyrazów i wyrażenia. Wiele słów ma inne odpowiedniki w obu odmianach, co może wprowadzać zamieszanie w komunikacji.
Jednym z klasycznych przykładów jest słowo „petrol” używane w brytyjskim angielskim, które odnosi się do paliwa samochodowego. W amerykańskim angielskim odpowiednikiem tego słowa jest „gas” (skrót od gasoline). Podobnie jest ze słowem „lift” (BrE), które oznacza urządzenie do przemieszczania się między piętrami budynku. W Ameryce ten sam obiekt nazywa się „elevator”.
Różnice występują również w nazewnictwie pięter budynków. W Wielkiej Brytanii parter nazywany jest „ground floor”, a pierwsze piętro to „first floor”. W Stanach Zjednoczonych parter to „first floor”, a kolejne piętra liczone są odpowiednio jako „second floor”, „third floor” i tak dalej. Ta różnica może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza gdy Amerykanin i Brytyjczyk rozmawiają o lokalizacji w budynku.
Inne przykłady różnic w słownictwie obejmują codzienne przedmioty i pojęcia. Na przykład, brytyjski „biscuit” to w amerykańskim angielskim „cookie”, „boot” - bagażnik (BrE) to „trunk” w j. amerykańskim, a „holiday” (BrE) to „vacation” (AmE). Również brytyjskie „flat” oznaczające mieszkanie w Ameryce nazywane jest „apartment”.
Ciekawym przykładem są również różnice w terminologii sportowej. Brytyjczycy grają w „football”, co w Stanach Zjednoczonych nazywa się „soccer”. Amerykanie mają swój własny „football”, który w Wielkiej Brytanii nazywany jest „American football”.
Różnice te mogą również występować w pisowni. Na przykład, brytyjskie słowa „colour” i „favourite” zapisane są w amerykańskim angielskim jako „color” i „favorite”. Brytyjskie „theatre” to amerykańskie „theater”, a „centre” zmienia się na „center”.
Pomimo tych różnic, Amerykanie i Brytyjczycy zazwyczaj mogą się nawzajem zrozumieć, zwłaszcza w kontekście codziennej komunikacji. Kontekst rozmowy oraz znajomość najczęstszych różnic językowych zazwyczaj wystarczają, aby uniknąć większych nieporozumień. Jednak dla osób mniej zaznajomionych z drugą odmianą języka, różnice te początkowo mogą utrudniać komunikację.
Język angielski, jako najpopularniejszy język obcy na świecie, ma wiele różnych odmian, z których najważniejsze to angielski brytyjski i amerykański. Te dwie odmiany różnią się znacząco w wymowie, słownictwie, pisowni oraz gramatyce. Brytyjski angielski jest bardziej melodyjny i charakteryzuje się brakiem wymawiania litery „r” w niektórych pozycjach, podczas gdy amerykański angielski jest bardziej zbliżony do polskiej wymowy i często skraca dźwięki. W słownictwie i pisowni różnice są równie wyraźne, z różnymi terminami na te same przedmioty i różnymi końcówkami słów. Gramatyka również wykazuje pewne rozbieżności, na przykład w użyciu czasów i przyimków.
Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla skutecznej komunikacji, ale może być wyzwaniem. Jeśli potrzebujesz profesjonalnych tłumaczeń między brytyjskim a amerykańskim angielskim, nasze biuro tłumaczeń Language Link zapewni precyzyjne i dostosowane do Twoich potrzeb usługi. Zachęcamy do przeczytania naszych pozostałych artykułów!
Biuro Tłumaczeń Language Link
Telefon:
E-mail: office@language-link.pl
W sprawie tłumaczeń pisemnych prosimy o kontakt pod adresem:
W sprawie tłumaczeń ustnych prosimy o kontakt pod adresem:
W sprawie wynajmu sprzętu i obsługi konferencji prosimy o kontakt pod adresem:
Adres:
ul. Lea 64, 30-058 Kraków
Nasze biuro otwarte jest od poniedziałku do piątku w godz. 9:00 – 17:00.
Numer rachunku bankowego: PL19 1440 1185 0000 0000 1600 1031,
kod Swift: BPKOPLPW
NIP: 945-196-53-59
REGON: 120523222