Różnice między brytyjskim angielskim a amerykańskim angielskim

Spis treści

• Najważniejsze różnice między amerykańskim angielskim a brytyjskim
• Wymowa w angielskim amerykańskim i w angielskim brytyjskim
• Słownictwo i pisownia - angielski brytyjski a amerykański
• Angielski amerykański a brytyjski- gramatyka
• Podsumowanie

Nie ulega wątpliwości, że język angielski jest najpopularniejszym językiem obcym. Posługuje się nim blisko 360 milionów ludzi na całym świecie. Ponadto angielski jest językiem urzędowym w ponad pięćdziesięciu krajach. Na przestrzeni lat wyodrębniły się różne odmiany angielskiego. Do najbardziej znanych należą: amerykański angielski (American English) i angielski brytyjski (British English). Choć angielski jest głównym językiem zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i USA, rodowici mieszkańcy tych państw bardzo często nie są w stanie się porozumieć. Utrudniona komunikacja wynika przede wszystkim ze znaczących różnic, jakie zachodzą między tymi dwiema odmianami angielszczyzny.

Czym więc różnią się od siebie brytyjski i amerykański angielski? Czym amerykański angielski różni się od brytyjskiego?

Dlaczego w języku angielskim powstały różnice?

Różnice między językiem angielskim brytyjskim a amerykańskim mają swoje korzenie w historii kolonizacji Ameryki Północnej przez Brytyjczyków w XVII wieku. W ciągu następnych wieków język angielski ewoluował w różnych kierunkach w zależności od geograficznego i kulturowego kontekstu.

Podczas gdy Brytyjczycy utrzymywali kontakt z Europą, gdzie język francuski i niemiecki miał duży wpływ, Amerykanie rozwijali swój język w izolacji od Europy. Wpływ na język amerykański miały także grupy imigrantów, w tym Niemcy, Włosi, Skandynawowie i Polacy, którzy przyczynili się do wprowadzenia wielu nowych słów i zwrotów (pisownię i wymowę wyrazów z innych języków).

Inne czynniki, takie jak różnice kulturowe, polityczne i socjoekonomiczne między Wielką Brytanią a Stanami Zjednoczonymi, wpłynęły również na ewolucję języka angielskiego w tych dwóch krajach.

Dlatego też, choć brytyjski i amerykański angielski są wciąż wzajemnie zrozumiałe, mają pewne odrębne cechy, takie jak różnice w pisowni, wymowie, słownictwie, gramatyce i stylu.

Najważniejsze różnice między brytyjskim a amerykańskim angielskim

Wymowa - czyli mówiący brytyjskim angielskim i angielskim amerykańskim

 Tym, co odróżnia amerykański angielski od brytyjskiego, jest przede wszystkim wymowa. Słysząc wypowiedzi mieszkańców tych dwóch państw, już w pierwszej chwili możemy wychwycić spore różnice pomiędzy tymi dwoma odmianami. Brytyjski angielski brzmi zdecydowanie bardziej melodyjnie. Z reguły akcent kładziony jest na pierwszą sylabę konkretnego wyrazu.

Należy również dodać, że mieszkańcy Wielkiej Brytanii nie wymawiają litery “r”, jeśli występuje ona w środku lub na końcu wyrazu. Przez to akcent brytyjski cechuje się przeciąganiem poprzedzającej "r" samogłoski. W odmianie amerykańskiej "r" wypowiadane jest normalnie. Co więcej, nie następuje charakterystyczne przeciąganie samogłosek. Nie da się ukryć, iż mowa amerykańska jest zdecydowanie bliższa Polakom - głównie z tego względu, że jest prostsza w wymowie.

Warto dodać, że Amerykanie mają tendencję do skracania niektórych wyrazów. Przykładowo, pomijanie wydłużonych w brytyjskiej wymowie dźwięków możemy zauważyć w słowach "new" lub "tune", które w amerykańskim angielskim brzmią bardziej jak "nu" i "tun" (niż "nju" czy "tjun"). Trzeba przyznać, że angielski brytyjski jest zdecydowanie bardziej kolorowy i dźwięczny. Dodatkowo amerykański angielski i brytyjski angielski cechują się wieloma akcentami używanymi w różnych lokalizacjach, zauważalne są także rozbieżności w słownictwie. Zatem np. wymowa brytyjska może jednak różnie brzmieć w poszczególnych obszarach kraju.

Słownictwo i pisownia - brytyjski angielski a angielski amerykański

Język angielski brytyjski i amerykański angielski różnią się od siebie pod wieloma względami, nie tylko wymową, ale i słownictwem. Każde brytyjskie słówko posiada swój amerykański odpowiednik i odwrotnie. Warto dodać, że niektóre wyrazy nie mają żadnej cechy wspólnej - brzmią całkowicie inaczej. Oto kilka przykładowych słów w obydwu odmianach angielskiego, które warto zapamiętać:

Różnice między brytyjskim angielskim a amerykańskim angielskim występują również w pisowni, a szczególnie w końcówkach niektórych słów. Podczas rozmowy trudno to wychwycić, dlatego warto wiedzieć, jakie słowa zapiszemy inaczej. W angielskim brytyjskim spotkamy się z członem "-our", zaś w amerykańskim "o" jest pomijane, tak więc zostaje samo "-ur". Możemy to dostrzec w wyrazach takich jak "colour" (BrE) i "color" (AmE), czy "favourite" (BrE) i "favorite" (AmE). W podobny sposób zapiszemy też wyrazy kończące się na "-gue/-g" i "-que/ck". Przykładem jest np. dialogue/dialog czy cheque/check. Wymowa amerykańska zakłada że litera "s" w wyrazach jest zamieniana na "z". Co więcej, podwójne litery są zamieniane na jedną, jak np. jewellery/jewelery czy chilli/chili.

Gramatyka - angielski brytyjski a angielski amerykański

Ostatnia różnica, jaka występuje między amerykańskim angielskim a brytyjskim , widoczna jest w gramatyce. Wprawdzie rozbieżność pomiędzy tymi dwiema odmianami języka angielskiego w żadnym stopniu nie wpływa na komunikację, ale może mieć wpływ na utrudnienie nauki angielskiego. Amerykanie rzadziej używają czasu Present Perfect.

Duża różnica między amerykańskim angielskim a brytyjskim angielskim występuje również w czasownikach nieregularnych.  Przykładem jest np. burn - burnt (BrE) i burned (AmE). Kolejną kwestią jest wyrażenie "have got" . W brytyjskim angielskim ta forma uchodzi za nieoficjalną. Co ciekawe, Amerykanie częściej korzystają z formy bez "got". Wyraźną różnicę zauważymy jeszcze w przyimkach. W odmianie brytyjskiej języka angielskiego powiemy ,,at the weekend" , a w amerykańskiej odmianie języka angielskiego zastosujemy przyimek ,,on the weekend", albo ,,in the team"/ ,,on the team." Co ciekawe Brytyjczycy kładą większy nacisk na poprawność gramatyczną.  

Język angielski jest najbardziej uniwersalnym językiem na świecie. Znajomość tego języka umożliwia nawiązywanie kontaktów międzynarodowych, a co za tym idzie - podróżowanie, zdobycie wymarzonej pracy czy rozwój kariery na całym świecie. Na przestrzeni lat wykształciło się kilka odmian angielszczyzny, charakterystycznych dla konkretnych państw. Na szczególną uwagę zasługują odmiana amerykańska i brytyjska, które mimo wielu podobieństw,cechuje sporo różnic.

Pierwszą różnicę między brytyjskim i amerykańskim angielskim zauważamy w wymowie (akcent amerykański i brytyjski). Brytyjczycy prawie nigdy nie wymawiają spółgłoski “r”. Natomiast w amerykańskiej odmianie angielskiego jest nieco inaczej. Występują równie istotne różnice w słownictwie. Niektóre słowa brzmią całkowicie inaczej, choć mają takie samo znaczenie. Trzeba też zwrócić uwagę na pisownię i gramatykę.

Nauka brytyjskiego i amerykańskiego może przysporzyć wiele trudności, dlatego warto postawić na naukę tej odmiany, na której najbardziej nam zależy.